గౌరీతనయా

గంగను తలనిడు దేముని
యంగన నలుగుని బిసుకగ నమరిన దేవా
బెంగలు దీర్చుచు నిత్యము
మంగళముల గూర్పుమయ్య మహిలో గణపా

మేలగు సుందర మూర్తివి
చాలగ భక్ష్యములనిత్తు సామజవదనా
జాలము సేయక రావయ
శూలికి ముద్దులసుతుడవు శుభగుణతిలకా

ఆరంభింపగ కార్యము
హేరంబుని దలచినంత హేలగ సాగున్
నేరంబుల నెంచకుమీ
క్రూరంబగు విఘ్నములను కూల్చుమ గణపా

శ్రీకరమయ నీ రూపము
భీకర విఘ్నములబాపు బిరుదము నీకున్
నేకరవు బెట్టు వినతుల
నీ కరుణల దీర్పుమయ్య నిర్భాగ్యులకున్

ఎంతటి శుభకార్యంబులు
సంతసముగ నాగకయవి సాగుటకొరకున్
దంతుని దొలుతనె కొలువగ
చింతలు దీరిచి గణపతి చెంతనె నిలుచున్

లౌల్యము నణచుటలో నీ
తుల్యము సరిగానమయ్య తొండపు రేడా
కల్యాణ మెరుగని దేవర
కల్యాణము గూర్చవయ్య కరుణన్ ధరణిన్

శిగలో జాబిలి నగునని
మొగమును జూపక యుదరము మూసెడిభంగిన్ 
సొగసుగ ఛత్రము చేకొని
అగజానను డేగెనంట అయ్యను జూడన్
(తన తండ్రి శిగలోనున్న చంద్రుడు మునుపు తనను చూచి నవ్వినందుకు తనకు ఆపదవచ్చింది కాబట్టి, గణపతి చంద్రునికి కనబడకుండా తన తండ్రిని కలవడానికి గొడుగును అడ్డంగా పెట్టుకున్నాడట)

ముందుగ పూజల నందర
విందులు దండిగ నిడుదుర విఘ్నేశ్వరుడా 
సుందర శుభకర వదనా
వందనములు సేతునయ్య వందితచరణా

వట్టిగ నడచిన నూగెడి
పొట్టనుగని హిమకరుండు పొరలుచు నవ్వన్
కట్టెను నగరాజ తనయ
గట్టిగ నాగముల పట్టి గణపతి నడుమున్

తొలి పూజలందు వేల్పుని
నలుగుచె అంబయే నిలిపిన నగజాసుతునిన్
తొలుగగ విఘ్నములన్నియు
కలుగగ శుభముల గొలిచెద గణపతినెపుడున్

గణముల కధిపతి నీవని
గుణగానము సేతుమయ్య గురుతెరిగి మదిన్
అణకువ చేసెద పూజల
గణనము మము సేయుమయ్య గౌరీతనయా

వెతలను దీర్చెడి వేల్పని
సతతము నీకగ్రపూజ సలిపితినయ్యా
అతులిత మహిమల జూపుచు
గతులను సరిమార్చుమయ్య గౌరీతనయా

వాసిగ గణనాథుకు నే
చేసెద తొలిపూజల నిల చేరగ శుభముల్
దోసములను దోబుచ్చుచు
రాసెడి రాతలకు గూర్చ రమణీయతలన్

బారెడు బొజ్జకు బిగుతుగ
పారెడు పాములను పట్టి పార్వతి చుట్టన్
మూరెడు తొండముచే నో
రూరెడు మోదకము గణప మోదముబట్టెన్

చిత్తము నిలువదు బొత్తిగ
సత్తువ తగ్గెను తనువున సడలెను ధైర్యం
విత్తము తేవగ జాలను
ఎత్తరి పూజల జరుపను ఎవ్విధి గొలుతున్?

అంబాసుత లంబోదర
సంబరమున పట్టినావు చక్కని కుడుముల్
బెంబేలు పడెడి భక్తుల
సంభాళింపుమ గజముఖ సౌఖ్యముతోడన్

గుజ్జగు వేల్పుకు నిడుదును
కజ్జపు నైవేద్యములను కడుపారగనూ
సజ్జనులకు విఘ్నములను
బుజ్జి యెలుకపై దిరుగుచు బోద్రోలగనూ

కరివదనా నిరతము నీ
చరణమ్ముల చేరిగొలిచి శరణంటినయా
కరముల చెవులన్ బట్టుచు
బిరబిర గుంజీళ్ళు తీతు బీదనుగనుమా

మోహన రూపము తోడను
వాహనమగు యెలుకపైన వడివడి జనుచున్
నూహా తీతపు లీలలు
పాహియనగ జూపెదవట పార్వతి తనయా

పేరును సిరిసంపదలును
గౌరవమౌ జీవనమ్ము కలుగగ భువిలో
కోరి భజింతు గణేశుని
గౌరీ తనయుని జగముల గాచెడివానిన్

మ్రొక్కెద మూషిక వాహను
చిక్కుల తొలగించువాని జేరిచి కరముల్
మక్కువతో భక్ష్యములను
మెక్కుచు కురియంగజేయు మేలగు శుభముల్