పదముల చూపొక హస్తము
వదలక బట్టిన పరుగున వచ్చెద వనుచున్
కుదురగు కటిపై హస్తము
పదిలముగ దాటింతువనును భవసాగరముల్
ఇరు వైపుల దేవేరుల
సరసంబుల దీర్చునట్టి సాయంవేళన్
మొరలను దీర్చగ వేడితి
పరుగున కరిగాచినట్టు పాలింపగదే
వందనమయ కరివరదా!
వందనమో వేంకటేశ వందనము హరీ!
వందన మిందిర రమణా!
వందనములు గైకొను సురవందితచరణా!
ఇందిర నాథుని పూజకు
సుందరమౌ కందములను సుకుమారముతో
పొందగు విందుల గూర్చుచు
నందించితి వందవరకు నా భాగ్యమునన్
ఓపిక దెచ్చితి ముడుపుల
నేపాటి వనుచు నలుగకు నిరుపేదనయా
కోపము వలదయ నాపై
పాపడ నను దయనుగనుచు పాలింపవయా
సామివి మము గాచెదవని
నీమముగను దలతునెపుడు నీ నామములే
ఓ మహితాత్మజ నిలువర
గోముగ నలమేలుమంగ గూడుచు నెపుడున్
బారులు తీరిరి భక్తులు
కోరిన మొక్కుల కరుణను కురిసితివనుచున్
భారము మోసెడి వారలు
వేరిక లేరయ జగమున వేంకటరమణా
పడగల నీడన మెదలక
కడలిని శయనించువాడె కష్టము దీర్పన్
నడచుచు గిరులను నిలిచెను
నిడుముల దొలగించునంట నిష్ఠగ వేడన్
ఆపద మొక్కులు దీర్పగ
నోపిక రూకలు జవిరితి నొక్కొక్కటినిన్
ఈపరి విలసం బాయెను
కోపము సేయగ వలదయ కొండలరాయా
గరుడాదిగ వాహనములు
మెరిసెడి బంగరు రథములు మేలగుసేవల్
మురిసెడి భక్త జనమ్ములు
అరయగ వైకుంఠమేను తిరుమల ధామం
హరి వెదకుచు సిరిజాడను
ధరణిని చేరగ వకుళయె దయతో బిలిచెన్
మురిపెమున జేసి కుమరుని
జరిపించె నిలను ఘనముగ జగపతి మనువున్
ఆపదమొక్కుల వాడా
కాపాడగ మొక్కులిడెద కావగదయ్యా
నీ పాపడ విడువకు నను
గోపాలుడ నే బలికెడి గోసలు వినరా
రాలేను గిరుల నెక్కుచు
తేలేనయ కానుకలను దీనత గనుమా
చాలీ చాలని బత్తెము
నేలాగున నినుగొలుతును నీరజనయనా
మొక్కులు దీర్చెడి భక్తులు
చక్కని కానుకల హుండి జార్చెడివారల్
దిక్కని దలచెడి పేదలు
చిక్కుల బో ద్రోలెదవని చేరిరి గిరులన్
తరలిరి భక్త జనమ్ములు
తిరువీధుల హరిభజనల సేయుచు వడిగన్
తిరిగెడి తేరుకు నటునిటు
తరగని పరవశమున మురహరినే గనుచున్
మెండగు హరినామ జపము
నిండగు భక్తిని దలచగ నిరతము మదిలో
యుండవు గండపు భయములు
అండగనుండుగ మురహరి అభయమునిడుచున్
లోకము లెల్లను జడిసెడి
భీకర రూపంబుతోడ వెలిసిన వానిన్
ఢీకొని దైత్యుని దునిమిన
శ్రీకరుడగు నరహరికిని చేసెద ప్రణతుల్
కొలిచిన బాలుని గాచుచు
నిలచితివట నడుగడుగున నీడగ నెపుడున్
పిలచిన కంబము వెడలుచు
నలిపితివట దనుజు ఘోర నఖముల దేవా
కొలిచిన బాలుని కొరకై
కొలువైతివి కదిరియందు కూరిమితోడన్
పిలిచిన నోయని బలుకుచు
నిలుతువు భక్తులనుగావ నిరతము ధరణిన్
బెంగను అనుజకు దీర్పగ
అంగిట హరి మెతుకుబెట్టి యల్లన త్రేన్పన్
పొంగిన యుదరంబులతో
సంగతి దెలిసి మునులెల్ల జారగ వింటిన్
నామము దలచుట నావిధి
నీమము తప్పక గొలుతును నిర్మలహృదయున్
కామిత వరముల నొసగుచు
సేమము కూర్చగ నిలిచిన శ్రీపతి వనుచున్
కొండను గొడుగుగ బట్టిన
పండరినాథుడు తడువగ పదుగురిలోనన్
నుండగలేక బుడుత తా
నండగ నిలిచె నపరిమిత నమ్మిక తోడన్
మడుగున దాగిన కాళియు
పడగలపై చిన్నిచిన్ని పదముల తోడన్
పిడుగుల గురిపించిన చిరు
బుడుగుకు కైమోడ్పుసేతు పొందగశుభముల్
ఎవ్వని లోనుండు జగము
లెవ్వడు నోట భువనముల లీలగ జూపెన్
నవ్వల దాటగ నెవ్వడు
మువ్వల మురళీధరుడని మోడ్తును కరముల్
నోరారగ కరి రాజము
రారాయని పిలిచినంత రయమున వచ్చెన్
ఘోరాపదలను దాటగ
నారాయణ మంత్రమేల నామముజాలున్
మదిలో మెదిలెడి బాధలు
పదిలముగను విన్నవింప పరుగున వస్తిన్
ఎదురుగ కాంచగ వదనము
సొదలేవియు తోచవేల చోద్యము స్వామీ!
రంగని తలచిన చాలద
హంగులచే వ్రతములేల అంగనలారా
బెంగలు దీర్చెడి వానిని
సింగారించరె పరిమళ చెంగలువలతోన్
కుదురుగ హరి చరణములను
ముదమారగ మదినిలుపుచు మురిసెడివారల్
మధుసూదను నామామృత
మధుపానాసక్తులు గద మౌనుల్ సుజనుల్
శరణన్న కరిని గావగ
సిరికిని జెప్పక నురికిన చిత్రము వింటిన్
వరదా! బిరబిర దిగిరా
నరుదగు శుభదర్శనంబు నందించుటకున్
జలము జనించెగ పదముల
జలజాక్షిని నిలిపితీవు జక్కగ నురమున్
జలమున దాగిన దైత్యుని
జలచరమై జంపితీవు జగముల గావన్
సూకర రూపము దాల్చుచు
మూకరమున ధరనునిల్పి మోయుచునెపుడున్
భీకర పోరున దైత్యుని
చేకొని దునిమితివి దేవ చేసెద ప్రణతుల్
వదలక బట్టిన పరుగున వచ్చెద వనుచున్
కుదురగు కటిపై హస్తము
పదిలముగ దాటింతువనును భవసాగరముల్
ఇరు వైపుల దేవేరుల
సరసంబుల దీర్చునట్టి సాయంవేళన్
మొరలను దీర్చగ వేడితి
పరుగున కరిగాచినట్టు పాలింపగదే
వందనమయ కరివరదా!
వందనమో వేంకటేశ వందనము హరీ!
వందన మిందిర రమణా!
వందనములు గైకొను సురవందితచరణా!
ఇందిర నాథుని పూజకు
సుందరమౌ కందములను సుకుమారముతో
పొందగు విందుల గూర్చుచు
నందించితి వందవరకు నా భాగ్యమునన్
ఓపిక దెచ్చితి ముడుపుల
నేపాటి వనుచు నలుగకు నిరుపేదనయా
కోపము వలదయ నాపై
పాపడ నను దయనుగనుచు పాలింపవయా
సామివి మము గాచెదవని
నీమముగను దలతునెపుడు నీ నామములే
ఓ మహితాత్మజ నిలువర
గోముగ నలమేలుమంగ గూడుచు నెపుడున్
బారులు తీరిరి భక్తులు
కోరిన మొక్కుల కరుణను కురిసితివనుచున్
భారము మోసెడి వారలు
వేరిక లేరయ జగమున వేంకటరమణా
పడగల నీడన మెదలక
కడలిని శయనించువాడె కష్టము దీర్పన్
నడచుచు గిరులను నిలిచెను
నిడుముల దొలగించునంట నిష్ఠగ వేడన్
ఆపద మొక్కులు దీర్పగ
నోపిక రూకలు జవిరితి నొక్కొక్కటినిన్
ఈపరి విలసం బాయెను
కోపము సేయగ వలదయ కొండలరాయా
గరుడాదిగ వాహనములు
మెరిసెడి బంగరు రథములు మేలగుసేవల్
మురిసెడి భక్త జనమ్ములు
అరయగ వైకుంఠమేను తిరుమల ధామం
హరి వెదకుచు సిరిజాడను
ధరణిని చేరగ వకుళయె దయతో బిలిచెన్
మురిపెమున జేసి కుమరుని
జరిపించె నిలను ఘనముగ జగపతి మనువున్
ఆపదమొక్కుల వాడా
కాపాడగ మొక్కులిడెద కావగదయ్యా
నీ పాపడ విడువకు నను
గోపాలుడ నే బలికెడి గోసలు వినరా
రాలేను గిరుల నెక్కుచు
తేలేనయ కానుకలను దీనత గనుమా
చాలీ చాలని బత్తెము
నేలాగున నినుగొలుతును నీరజనయనా
మొక్కులు దీర్చెడి భక్తులు
చక్కని కానుకల హుండి జార్చెడివారల్
దిక్కని దలచెడి పేదలు
చిక్కుల బో ద్రోలెదవని చేరిరి గిరులన్
తరలిరి భక్త జనమ్ములు
తిరువీధుల హరిభజనల సేయుచు వడిగన్
తిరిగెడి తేరుకు నటునిటు
తరగని పరవశమున మురహరినే గనుచున్
మెండగు హరినామ జపము
నిండగు భక్తిని దలచగ నిరతము మదిలో
యుండవు గండపు భయములు
అండగనుండుగ మురహరి అభయమునిడుచున్
లోకము లెల్లను జడిసెడి
భీకర రూపంబుతోడ వెలిసిన వానిన్
ఢీకొని దైత్యుని దునిమిన
శ్రీకరుడగు నరహరికిని చేసెద ప్రణతుల్
కొలిచిన బాలుని గాచుచు
నిలచితివట నడుగడుగున నీడగ నెపుడున్
పిలచిన కంబము వెడలుచు
నలిపితివట దనుజు ఘోర నఖముల దేవా
కొలిచిన బాలుని కొరకై
కొలువైతివి కదిరియందు కూరిమితోడన్
పిలిచిన నోయని బలుకుచు
నిలుతువు భక్తులనుగావ నిరతము ధరణిన్
బెంగను అనుజకు దీర్పగ
అంగిట హరి మెతుకుబెట్టి యల్లన త్రేన్పన్
పొంగిన యుదరంబులతో
సంగతి దెలిసి మునులెల్ల జారగ వింటిన్
నామము దలచుట నావిధి
నీమము తప్పక గొలుతును నిర్మలహృదయున్
కామిత వరముల నొసగుచు
సేమము కూర్చగ నిలిచిన శ్రీపతి వనుచున్
కొండను గొడుగుగ బట్టిన
పండరినాథుడు తడువగ పదుగురిలోనన్
నుండగలేక బుడుత తా
నండగ నిలిచె నపరిమిత నమ్మిక తోడన్
మడుగున దాగిన కాళియు
పడగలపై చిన్నిచిన్ని పదముల తోడన్
పిడుగుల గురిపించిన చిరు
బుడుగుకు కైమోడ్పుసేతు పొందగశుభముల్
ఎవ్వని లోనుండు జగము
లెవ్వడు నోట భువనముల లీలగ జూపెన్
నవ్వల దాటగ నెవ్వడు
మువ్వల మురళీధరుడని మోడ్తును కరముల్
నోరారగ కరి రాజము
రారాయని పిలిచినంత రయమున వచ్చెన్
ఘోరాపదలను దాటగ
నారాయణ మంత్రమేల నామముజాలున్
మదిలో మెదిలెడి బాధలు
పదిలముగను విన్నవింప పరుగున వస్తిన్
ఎదురుగ కాంచగ వదనము
సొదలేవియు తోచవేల చోద్యము స్వామీ!
రంగని తలచిన చాలద
హంగులచే వ్రతములేల అంగనలారా
బెంగలు దీర్చెడి వానిని
సింగారించరె పరిమళ చెంగలువలతోన్
కుదురుగ హరి చరణములను
ముదమారగ మదినిలుపుచు మురిసెడివారల్
మధుసూదను నామామృత
మధుపానాసక్తులు గద మౌనుల్ సుజనుల్
శరణన్న కరిని గావగ
సిరికిని జెప్పక నురికిన చిత్రము వింటిన్
వరదా! బిరబిర దిగిరా
నరుదగు శుభదర్శనంబు నందించుటకున్
జలము జనించెగ పదముల
జలజాక్షిని నిలిపితీవు జక్కగ నురమున్
జలమున దాగిన దైత్యుని
జలచరమై జంపితీవు జగముల గావన్
సూకర రూపము దాల్చుచు
మూకరమున ధరనునిల్పి మోయుచునెపుడున్
భీకర పోరున దైత్యుని
చేకొని దునిమితివి దేవ చేసెద ప్రణతుల్
No comments:
Post a Comment